Kost het streven naar duurzaamheid nog te veel?

Chris van Kessel – commercieel directeur bij Leeuwerik, groothandel van plaatmateriaal in Eindhoven

Alweer een column over ‘duurzaamheid’? Jawel… beste lezers! Inderdaad, alweer een column over duurzaamheid. Dat het een hot topic is hoeven we u niet meer te vertellen, toch? Tegelijkertijd zie ik – ondanks de massale media-aandacht – nog een zekere twijfel. Of, gewoon niet genoeg bewustzijn over dit thema, want er wordt nog te weinig gehandeld richting meer duurzame keuzes. Jammer. Want er is niks mis mee om gewoon wat beter voor onze aarde te zorgen en daardoor ook voor onszelf.

Gelukkig zijn er al wel veel alternatieve producten op de markt, die het thema ‘duurzaamheid’ niet alleen hebben omarmd maar ook een concrete bijdrage leveren. Een voorbeeld is dat er steeds meer biobased lijm als natuurlijk bindmiddel wordt toegepast in plaatmateriaal. Een goede zaak volgens mij!

Maar toch zie ik dat partijen in de plaatmateriaal keten die biobased lijm – want daar hebben we het over – nog niet gebruiken. Ik denk dat daar meerdere redenen voor zijn. Zo zijn bedrijven en dus ook de mensen uiteindelijk nog steeds geld gedreven. Iedereen wil het wel gebruiken, maar niet als het duurder is. Vergelijk het met groene stroom: de consument vindt het prima. Maar het is niet de bedoeling dat de energierekening omhoog gaat.

Ten tweede – en dat is ook een belangrijke reden – zie ik dat er nog niet voldoende productiecapaciteit is om hogere volumes van biobased lijm in de markt te kunnen wegzetten. De kostprijs is daardoor nog te hoog. En dan zit je meteen weer bij de legitimiteit van de eerste reden: iedereen wil het wel gebruiken, maar niet als het duurder is.

We hebben dus misschien meer strikte wetgeving nodig om de markt te stimuleren meer duurzaam te worden. Op zich is dat jammer. Wat mij betreft zou het om intrinsieke motivatie moeten gaan. Gelukkig zie ik een omslag. Het is namelijk vooral de jongere generatie waar ‘duurzaamheid’ en het streven naar duurzaamheid wél hoog op de agenda staat en tot prioriteit is gemaakt. Het is wat dat betreft een kwestie van tijd dat ‘duurzaamheid’ écht de standaardnorm gaat worden. 

Maar nu stil zitten is geen optie. We móeten de intrinsieke motivatie blijven stimuleren. Lees er meer over, praat er over, stel vragen in de keten, maak rekensommetjes en onderzoek wat bijvoorbeeld recycling al voor jouw bedrijf kan betekenen. Er wordt niet gevraagd om meteen grote stappen te zetten. Het kan ook allemaal in kleine stapjes. Alleen dan werkt gedragsverandering. Bovendien zijn er mogelijkheden om bijvoorbeeld op het gebied van duurzaamheid allerlei ISO-certificeringen te halen. Het voordeel? Door die audits word je uitgedaagd om het steeds beter te doen.

‘Ik-doe-aan-duurzaamheid’ mag dan ook geen container- of leuk marketingbegrip worden. Het gaat er om dat je er écht iets mee doet. Want er is niks mis mee om gewoon wat beter voor onze aarde te zorgen en daardoor ook voor onszelf.

www.leeuwerik.nl